Mobiliteit

De dienstverlening van De Lijn is ontoegankelijk op verschillende vlakken:

• Steeds meer lijnen en haltes worden geschrapt, maar er wordt geen alternatief aangeboden. Daardoor geraken mensen die minder mobiel zijn niet meer op hun bestemming. Basisbereikbaarheid komt in het gedrang en mensen moeten veel meer overstappen dan vroeger om op hun bestemming te geraken.
  Er zijn sinds de start van het nieuwe net geen lijnen extra geschrapt in Gent. Integendeel: bij de evaluatie worden in Gent opnieuw een aantal toevoegingen gedaan: L60 wordt doorgetrokken naar GSP en L6 krijgt een rechtstreekse reisweg via Gent-Dampoort. In de vervoerregio zijn er wel aanpassingen geweest. Zo is er bijvoorbeeld geen rechtstreekse bus meer van Watervliet naar Gent.
• De communicatie met De Lijn is ontoegankelijk. Telefoneren naar De Lijn kost veel geld en kan alleen via een centraal nummer. Je krijgt soms foutieve informatie over de dienstverlening (vb. over het verlaagd tarief).
  De Lijn heeft op 2 juni 2025 gecommuniceerd dat ze haar telefoonpolicy wijzigt: in plaats van 070-nrs schakelen ze over op regionale nummers voor klachten, vragen en reserveringen. (De Lijn meldt daarbij: "Gratis inbegrepen belminuten bij de telefoonabonnementen of de bundels van de telecomoperatoren zijn steeds meer de norm geworden als men naar een zonaal nummer belt. Een gratis nummer aanbieden brengt hoge kosten mee voor De Lijn. Dit is dus een maatregel in functie van kostenefficiëntie, maar houdt tegelijk rekening met een goede telefonische bereikbaarheid voor onze reizigers.")
• Bij onderbrekingen van lijnen wordt er meestal geen alternatief voorzien. Er is bovendien een gebrek aan communicatie over de onderbreking.
  Er wordt meestal wel een omleiding voorzien, maar het is niet altijd mogelijk om op dezelfde locatie een oplossing te bieden. Voor het wegvallen van de tram 2 voorziet De Lijn bijvoorbeeld in een verdubbeling van de busfrequentie in Wondelgem en passen ze de routes aan zodat de buurt rond de tramlijn zo goed mogelijk bediend wordt.
• Voor mensen die minder mobiel zijn is De Lijn fysiek moeilijk toegankelijk. Zij kunnen moeilijk opstappen op de bus door de hoge drempel t.o.v. het voetpad. Het actieplan vervoersarmoede plant een uitbreiding van het aantal toegankelijke haltes en biedt hier dus mogelijk (deels) een oplossing. Veel buschauffeurs vertrekken ook meteen na opstap, voordat mensen kunnen gaan zitten.
  De Stad Gent legt langzaam maar gestaag toegankelijke haltes aan op de Gentse lokale wegen.

• Veranderingen in bus- en tramroutes zorgen ervoor dat sommige leerlingen van school moeten veranderen omdat de bus of tram niet meer rechtstreeks van hun huis naar school gaat. Dit leidt tot de noodzaak van extra bussen.
  Dat klopt. Maar opnieuw: dit is een verandering uit januari 2024, en was de eerste echte hertekening van het bus- en tramnet in decennia. Het is mogelijk dat er door werken wijzigingen zijn, maar het wijzigen van het bus- en tramnet is geen jaarlijks terugkerend fenomeen.
• Leerlingen komen te laat op school door deze veranderingen.

Het Mobiliteitsbedrijf kreeg van een paar scholen opmerkingen, oa van VISO Mariakerke, maar ook uit Eeklo.  De Lijn heeft ook observaties uitgevoerd aan de haltes zelf, en daaruit blijkt dat het verhaal soms dubbel is: enerzijds was er op sommige lijnen te weinig capaciteit, anderzijds blijkt ook dat leerlingen soms aan de halte wachten tot de laatste bus. Waardoor er soms bussen halfleeg vertrekken, een kwartier later gevolgd door een overvolle bus.

• De Renoboot heeft geen openbaar vervoer in de buurt. Mensen moeten ongeveer een kilometer wandelen voordat ze bij een bushalte zijn.

De dichtstbijzijnde halte ligt inderdaad op 750m. Feit is wel dat de Renoboot op bijna een halve kilometer van de dichtstbijzijnde openbare weg ligt aangemeerd. Die locatiekeuze bepaalt het grootste deel van de wandelafstand.

• De Lijn stopt ook niet meer bij het crematorium, waardoor mensen meer dan een kilometer moeten lopen en een drukke weg moeten oversteken om er te komen.
  Dat klopt.
• Een buggy wordt als bagage beschouwd, waardoor een moeder niet mocht instappen.
• Administratieve kosten worden in rekening gebracht als je een verloren voorwerp terug wilt. Dit kost 12,25 euro aan administratieve- en verzendkosten, wat vooral bij kwetsbare doelgroepen hard aankomt.
• Er is veel stress en verwarring over de nieuwe nummers en dienstregeling van De Lijn.
• De veranderingen hebben een negatieve impact op de mobiliteit in de kwetsbaarste wijken en wijken die verder van diensten en voorzieningen liggen.
  Dat zou het Mobiliteitsbedrijf graag iets concreter onderbouwd zien. Voor zover we kunnen nagaan, is het aanbod in veel van de kwetsbare wijken er net op vooruit gegaan.
• Omleidingen van De Lijn houden weinig rekening met mensen die slecht te been zijn, en de vervanghaltes liggen te ver.

Klopt. Daarom probeert het Mobiliteitsbedrijf te bepleiten dat de tijdelijk niet-bediende haltes voor de duur van de werken omgezet worden in flex-haltes. Zo hebben mensen die slecht te been zijn toch een alternatief.

• Vanaf 15 jaar moet je betalen voor een Buzzy pass, wat leidt tot een hoge nood aan betaalbare mobiliteit voor deze leeftijdsgroep. Dit verhoogt de kans dat ze afhaken van school en vaker verder van huis moeten reizen voor onderwijs en vrijetijdskansen.

Eigenlijk moet je vanaf 6 jaar betalen voor een Buzzy Pazz. Stad Gent betaalt die voor alle Gentse kinderen en jongeren tot en met 14 jaar (een jaarlijkse uitgave van de Stad van meer dan 1,4 miljoen aan De Lijn). In het bestuursakkoord van het nieuwe stadsbestuur staat de wens om dat uit te breiden, maar de vraag is momenteel in hoeverre dat haalbaar is.

• Het niet werken van apparatuur op de bussen waardoor abonnementen niet gescand kunnen worden, leidt tot stress en isolatie door het risico op boetes.
• Bovendien gebeurt de ticket-controle op een manier die soms bedreigend overkomt en daardoor agressie uitlokt.

Beide punten heeft het Mobiliteitsbedrijf al aangekaart bij De Lijn, maar daar zit niet zo veel bereidheid tot aanpassingen.