Mobiliteit

Mensen met een beperkt budget zien soms af van noodzakelijke behandelingen vanwege de hoge niet-medische kosten die hiermee gepaard gaan.

• Mobiliteitskosten naar het ziekenhuis worden bijvoorbeeld niet meegerekend als gezondheidskosten. “Door mijn leeftijd en gezondheidsproblemen moet ik wekelijks naar het ziekenhuis. Er wordt veel terugbetaald, maar het vervoer is te duur voor mij.”
• Hulpmiddelen voor mobiliteit, incontinentie en andere benodigdheden zijn vaak onbetaalbaar voor mensen met een laag inkomen.

Het behalen van een rijbewijs is tegenwoordig niet vanzelfsprekend. Dit heeft te maken met een aantal drempels:

• Het theoretisch rijexamen kan enkel nog worden afgelegd in het Nederlands, Frans, Engels of Duits, en het is niet toegestaan een tolk mee te nemen. Voor mensen uit landen zoals bijvoorbeeld Slowakije, kan dit een uitdaging vormen.
• Indien je het rijbewijs wil halen met een begeleider, heb je naast de begeleider ook een auto nodig, wat voor mensen met een beperkt netwerk niet evident is. Vanaf 1 maart 2024 is een vormingsmoment verplicht voor begeleiders van kandidaat-bestuurders die een 'voorlopig rijbewijs met begeleider' aanvragen. Ook het vormingsmoment voor de begeleider vormt een financiële en taalbarrière voor potentiële begeleiders.
• Daarnaast zijn rijlessen bij een rijschool duur.

Fietslessen zijn een succes en dragen bij aan gezondere inwoners en een leefbaardere stad, maar de capaciteit is onvoldoende, wat leidt tot lange wachtlijsten. Er worden slechts enkele cursussen per jaar georganiseerd, die snel vol zitten. Met de huidige middelen kunnen jaarlijks ongeveer 150 mensen deelnemen, terwijl er zo'n 300 mensen op de wachtlijst staan. Het aanbod van Stad Gent is dus te beperkt. Voor extra lessen wordt gekeken naar financiering via andere organisaties, maar dit blijkt vaak niet haalbaar.